Afgelopen zaterdag zijn wij van Entebbe naar Ntinda verhuisd. Dit voelt als een hele goede keuze. Bij aankomst in ons appartement werden we vriendelijk verwelkomt door onze Engelse huisgenoten.
Ntinda is een goede en rustige buurt waar veelal ministers en mensen met een hoge functie wonen. Wij voelen ons hier veilig en alles is op loopafstand te doen, wat wil je nog meer?!
Nnina Olugero
Maandag hebben wij een gesprek gehad bij Nnina Olugero. Dit is een Nederlands/Oegandese organisatie. Zij hebben verschillende projecten waar wij aankomende weken mee zullen draaien. Wat ons het
meest aantrekt is het project met tienermoeders en het empowerment/ weerbaarheidsproject voor kinderen en vrouwen. Aankomende weken zal duidelijker worden waar ze ons kunnen gebruiken en waar wij
ons voor gaan inzetten.
Home of Hope
Dinsdag zijn waar naar Home of Hope gegaan in Jinja. Dit is een stichting voor kinderen en jongeren met een beperking. In Oeganda denken veel mensen dat het een vloek is als je een kindje krijgt
met een beperking. Vooral mannen willen hier niets van weten en willen vaak de vrouw en het kind uit huis hebben of alleen het kind. Ook komt het voor dat de kinderen wel thuis blijven maar
compleet genegeerd en verwaarloosd worden. Home of hope vangt kinderen en jongeren met een beperking op, geven ze liefde, eten, aandacht en zorg.
Renske, de Nederlandse verpleegkundige, is daar werkzaam en nam ons mee. Na een auto rit van ongeveer een uur en een prachtige omgeving kwamen we aan in Jinja. We werden ontvangen door een aantal
jongeren en sociaal werkers. Meteen voelde we de liefde van de werknemers richting de kinderen en jongeren. Wat fantastisch om te zien dat er toch mensen zijn die van deze kinderen houden. We lopen
naar binnen en zien de kinderen op de grond, in zelf gemaakte stoelen en op matrassen liggen. De kinderen hebben verschillende beperkingen als een waterhoofd, vergroeiing, trauma's, open ruggetje
en bij vele weten ze niet wat er aan de hand is. In totaal zitten er nu rond de 35 kinderen in 1 huis.
Het was schokkend om te zien dat de werknemers het met weinig hulpmiddelen moeten doen. De kinderen krijgen voortdurend schone kleren want ze liggen in hun eigen urine, er is geen geld voor luiers
en de luierdoeken werken niet optimaal. Niet alleen urine, maar ook het vele speeksel zorgt voor een soms wat vieze bedoeling. Dan ook nog te bedenken dat de wasmachine het niet doet omdat het te
veel stroom kost en alles met de hand gedaan wordt. De kinderen hebben stapelbedden met een hoge zijkant zodat ze er niet uit kunnen vallen. Je moet je dus bedenken dat de werknemers de kinderen
zonder hulpmiddelen moeten optillen, dag in dag uit. Wat een verschil met de gehandicaptenzorg in Nederland waar tilliften, luiers, snoezelhoeken, dagbesteding en alle voorzieningen aanwezig zijn.
Wij hebben een heerlijke dag gehad met de kinderen en jongeren. Niet geheel schoon gingen we aan het eind van de middag met een grote glimlach terug naar Ntinda.
Home of hope is een fantastische stichting waar wij ons aankomende maanden ook voor in gaan zetten. We willen zelf dingen gaan maken voor de kinderen om ze sensomotorische te prikkelen. Nu hebben
we veel kennissen die werkzaam zijn in de gehandicapten zorg. Dus mocht je nog leuke ideeën hebben die makkelijk te realiseren zijn voor deze doelgroep en of de werknemers dan horen wij dat graag.
Wij zijn helemaal blij!
Wist je dat:
- het brood, nou ja alles, heel zoet is
- josé nog nooit zo lang van huis is geweest
- ons richtingsgevoel erg goed is
- mensen hier veelal binnenmonds praten
- je geen politie mag fotograferen
- ze ontzettend veel drempels op de wegen hebt
- de kippen hier bovenop het dak van een auto worden vervoerd
- de elektricien zonder middelen in de elektriciteitspaal klimt
- met handen eten een goede gewoonte is
- een halve bloempot als stoel kan functioneren
- ze hier als gekken rijden, maar het gaat meestal wel goed
- je in lunganda's de klemtoon goed moet zeggen, omdat woorden
anders een dubbele betekenis hebben
- wij niet zo goed tegen lokaal eten kunnen
- het hardlopen prima te doen is
- we rare dromen hebben van de malariapil, lariam
- we blij zijn met het mooie en warme weer!
